سامسونگ باید مثل اپل و گوگل میان رده های خود را به تراشه های قدرتمندتر مجهز کند - وبلاگ آریابلاگ

به گزارش وبلاگ آریابلاگ، حالا که اپل و گوگل در گوشی های میان رده و اقتصادی خود از تراشه های قدرتمند استفاده می کنند به نظر می رسد سامسونگ هم باید همین کار را انجام دهد.

توجه: این مقاله ممکن است حاوی نظرات شخصی نویسنده باشد. بنابراین شاید همه با آن موافق نباشند.

در سال 2016، اپل از نخستین گوشی میان رده تاریخ خود با نام آیفون SE رونمایی کرد. اگر بخواهیم با معیار و استانداردهای آن زمان، این گوشی را قضاوت کنیم، کلمه ای جز برترین میان رده تاریخ به ذهنمان خطور نمی کند. در آن زمان آیفون SE با ظاهری شبیه به پرچم دارهای اپل و همچنین قدرت پردازشی بسیار بالا، حتی گزینه ای مناسب تر از پرچم داران اندرویدی بود، چه برسد به اینکه بخواهیم آن را با میان رده های دیگر مقایسه کنیم. در رابطه با آیفون SE چند نکته وجود دارد که در زیر به آن ها اشاره می کنیم.

• در آن زمان که آیفون ها قیمتی نجومی داشتند، آیفون SE با قیمت 400 دلار، ارزان ترین گوشی مجهز به سیستم عامل iOS لقب گرفت و توجه بسیار زیادی را به سمت خود جلب کرد.
• آیفون SE به عنوان یک میان رده 400 دلاری، تصاویر خوبی ثبت می کرد و کیفیت فیلم برداری آن هم عالی بود. طوری که حتی می شد آن را از یک سری پرچم داران اندرویدی هم بهتر دانست. دلیل اصلی این موضوع هم این بود که اپل، توانایی خارق العاده خود را در زمینه ضبط ویدیو، در طراحی دوربین این گوشی هم بکار گرفت تا نتیجه، یک میان رده فرا طبیعی شود.
• آیفون SE به شکل محسوسی از سایر گوشی های موجود در بازار کوچک تر بود. حتی آیفون های آن زمان هم بزرگ تر از این گوشی بودند. به عبارتی دیگر، نمی شد محصولی را پیدا کرد که از این گوشی کوچک تر باشد. اما همانطور که گفته شد، با توجه به معیار و استانداردهای آن زمان، این اندازه کوچک خیلی هم بد به نظر نمی رسید.
• آیفون SE از تراشه قدرتمند A9 (پردازنده پرچم دار آن زمان) به عنوان قلب تپنده بهره می برد. همان تراشه ای که در آیفون 6S و 6S پلاس مورد استفاده قرار گرفته بود تا بدین ترتیب مفهوم نوی از قدرت پردازشی در گوشی های میان رده برایمان به وجود بیاید.

تمام این ها را گفتیم که به یک نتیجه برسیم؛ عملکرد اپل در ساخت گوشی میان رده قدرتمند، واقعا عالی بود و هنوز هم هست. اگرچه شرکت آمریکایی یک سری باورهای اشتباه دارد که همان هم باعث شده آیفون SE 2022 اصلا فروش خوبی نداشته باشد اما به صورت کلی، همان ذهنیتی را که در ساخت پرچم دارهای شرکت وجود دارد، در ساخت آیفون SE هم شاهد هستیم؛ قدرتمند، سریع، مجهز به دوربین عالی و سیستم عاملی روان با قابلیت های خوب و پشتیبانی نرم افزاری طولانی مدت.

از آن زمان تا به امروز، اپل تنها شرکتی بود که قابلیت های خوب و تراشه ای فوق العاده قدرتمند را در محصولی میان رده با ظاهری نسبتا قدیمی بکار گرفت و دومین تلاش آن هم در این زمینه، مثل دفعه نخست، بسیار پیروزیت آمیز بود. آیفون SE 2020 توانست هشتمین گوشی پرفروش جهان در سال گذشته لقب بگیرد تا بدین ترتیب تیم کوک و اپل، بیشترین سود را از این ایده خلاقانه کسب کنند. ایده ای که هیچ شرکتی جرئت عملی کردن آن را نداشت.

البته گوگل در پیکسل 6A دست به چنین کاری زد تا این گوشی به اولین گوشی بعد از آیفون SE تبدیل شود که با استفاده از همان تراشه پرچم دار بکار رفته در گوشی های قدرتمندتر از آن سری اما با قیمتی مناسب تر و در دسته میان رده، راهی بازار می شود. همین موضوع سبب شد این پرسش را از خود داشته باشیم که چرا سامسونگ این کار را انجام نمی دهد؟ چرا شرکت کره ای در گوشی های میان رده خود، از تراشه های میان رده استفاده می کند و حداقل یک سری از آن ها را به تراشه های قدرتمند و پرچم دار مجهز نمی کند؟

این پرسش دقیقا ایده اصلی این متن است که در ادامه سعی می کنیم به معایب عملی نکردن آن از طریق شرکت بزرگی نظیر سامسونگ بپردازیم. ایده ای که می تواند واقعا جایگاه شرکت کره ای را به عنوان بزرگ ترین شرکت فعال در زمینه تولید گوشی های هوشمند، از آنچه که اکنون شاهد هستیم مستحکم تر کند.

آیفون SE 2016 و 2020 و 2022؛ اپل نشان داده چگونه باید میان رده های با دوامی ساخت

در سال 2022، یک گوشی که برای شش سال قبل باشد واقعا نمی تواند عملکرد خوبی داشته باشد. اما اگر چنین انتظاری از یک محصول داشته باشید باید حتما به سراغ اپل بیایید. چرا که گوشی های این شرکت تنها گوشی های بازار هستند که با عملکردی حیرت انگیز در زمینه هماهنگی نرم افزار و سخت افزار می توانند تا سال ها بدون اینکه کند شدن آن ها کاربر را آزار دهد، به کار خود ادامه دهند. درست است! عملکرد آن ها نسبت به 6 سال قبل بسیار کندتر می شود و این موضوع را انکار نمی کنیم، اما همچنان آنقدر سریع هستند که نیازمان را برطرف کنند. جالب است بدانید بسکمک از این کند شدن ها نه به خاطر فرسودگی گوشی بلکه از عمد و از طریق شرکت سازنده صورت می گیرد تا گوشی بتواند ظرفیت نرم افزار و قابلیت های نو را داشته باشد و تجربه خوبی را برای کاربران به ارمغان بیاورد.

حال بیایید تصور کنید کدام گوشی میان رده هم قیمت با آیفون SE که در سال 2016 راهی بازار شد، می تواند در سال 2022 هم بدون مشکل و با سرعت قابل قبولی کار کند؟ به شخصه یک گوشی گلکسی J7 2016 دارم که عملکرد خیلی بدی ندارد. اما در مقایسه با آیفون SE واقعا ضعیف تر است و در بخش هایی نظیر دوربین و نمایشگر هم عملکرد آن اصلا رضایت بخش نیست. در رابطه با هنگ های مداوم هم که طبیعتا نیازی نیست توضیح دهم.

به صورت خلاصه باید بگوییم عملکرد استثنائی اپل در ایجاد هماهنگی بین سخت افزار و نرم افزار، سیستم عامل روان و بهینه، توان پردازشی فوق العاده بالا و از همه مهم تر، پشتیبانی نرم افزاری طولانی مدت، از دلایلی است که باعث شده آیفونی ارزان قیمت و میان رده مثل SE بتواند تا این اندازه محبوب واقع شود و عملکرد خوب خود را هم در طول زمان حفظ کند. همین سیاست ها در ساخت آیفون SE 2020 و 2022 هم بکار گرفته شد اما اپل در ساخت مدل 2022 یک اشتباه کرد و آن هم این بود که محصولی را روانه بازار کرد که متناسب با نیاز چند سال قبل است و نه امسال و سال های بعد. چون کسی که گوشی هوشمند می خرد، فقط به همان سال فکر نمی کند و ما در سال 2023 یا 2024، گوشی هوشمندی نمی خواهیم که نیمی از پنل جلو را به خاطر حواشی زیاد از دست داده باشد.

گوگل پیکسل 6A؛ ظهور نخستین میان رده اندرویدی با الگوبرداری از اپل

البته منظورمان از الگوبرداری این نیست که پیکسل 6 شباهتی با گوشی های اپل دارد. در واقع می خواهیم بگوییم ذهنیتی که گوگل در ساخت این گوشی داشت، مشابه چیزی بوده که اپل در ساخت سری SE داشته است. محصولی شبیه به پرچم دارهای سری پیکسل 6 با همان توان پردازشی، همان مدت زمان پشتیبانی نرم افزاری و همان تجربه نرم افزاری عالی.

این حرکت از سوی گوگل بسیار جالب و البته غافلگیرکننده بود. تا به امروز کمتر شرکت اندرویدی آمده که گوشی میان رده خود را به تراشه قدرتمند مجهز کند. البته خود گوگل هم در گذشته گوشی های میان رده فوق العاده ای را راهی بازار کرده است. مثلا پیکسل 3A، پیکسل 4A و 5A؛ اما اینکه در میان رده نو از تراشه تنسور استفاده کرده جالب بود. چون گوگل این تراشه را پر کرده از الگوریتم های هوش مصنوعی پیشرفته تا بتواند کیفیت عکاسی و فیلم برداری پرچم دارانش را دگرگون کند. حالا می بینیم که این تراشه در یک میان رده بکار گرفته شده که از این بابت واقعا خوشحالیم.

اگرچه شاید با خود بگویید مگر تنسور اصلا تراشه پرچم دار به شمار میرود؟ در پاسخ باید بگوییم هم خیر و هم بله! می گوییم خیر چون در مقایسه با پرچم دارهای قدرتمند بازار نظیر A15، اسنپدراگون 8 نسل 1، دایمنسیتی 9000 یا اگزینوس 2200، این تراشه هیچ حرفی برای گفتن ندارد. نه فقط این ها بلکه از تراشه های نسل گذشته هم ضعیف تر است. اما می گوییم بله چون این تمام چیزی بود که گوگل در چنته داشت. گوگل دیگر تراشه ای قدرتمندتر از تنسور ندارد و در نتیجه باید آن را پرچم دار گوگل خطاب کنیم. همینکه تراشه ای برای خود شرکت سازنده پرچم دار تلقی می شود و شاهد بکارگیری آن درون یک گوشی میان رده هستیم، نشان می دهد گوگل هم تصمیم گرفته ذهنیت اپل را در پیش بگیرد. با این تفاسیر، پیکسل 6A را می توان در دو جمله زیر توصیف کرد:

• نخستین گوشی میان رده ساخت گوگل که از تراشه پرچم دار همان سال شرکت درون خود بهره می برد و قیمت مناسبی هم دارد.
• نخستین گوشی میان رده مجهز به تراشه پرچم دار که اگرچه از لحاظ پردازشی ضعیف تر از گوشی های قدرتمند دیگر است اما عملکردی بسیار بهتر از میان رده های دیگر دارد.

پیکسل 6A را می توان دستاورد بزرگی برای گوگل و جهانی اندروید به حساب آورد که می تواند جهت را برای سایر شرکت ها هم هموار کند. البته منظورمان از سایر شرکت ها، در این مطلب غالبا سامسونگ است. شرکتی که در صدر جدول از لحاظ فروش گوشی واقع شده است اما هنوز یک میان رده تولید نکرده که بتوان سال ها از بابت کیفیت بالای سخت افزار و نرم افزار آن لذت برد.

گلکسی A53 و A33؛ سریع و ارزشمند اما…

سامسونگ اما در راستای بهبود تجربه کاربران از کار با گوشی هایش، مدت زمان پشتیبانی از آن ها را به چهار سال (برای پرچم دارها و میان رده ها) افزایش داد. از طرفی سرعت انتشار آپدیت اندروید هم برای گوشی های شرکت کره ای به شکل محسوسی بیشتر شده است. به گونه ای که شرکت ها هنوز اندروید 12 را برای پرچم دارهای خود عرضه نکرده بودند که فرایند انتشار آپدیت برای میان رده های سامسونگ آغاز شده بود.

در سال 2022 هم سه گوشی بسیار ارزشمند یعنی گلکسی A53، گلکسی A33 و گلکسی A73 رونمایی و راهی بازار شدند. گلکسی A53 و A33 از یک تراشه بهره می برند (اگزینوس 1280) که می توان آن را تراشه ای نسبتا قدرتمند در نظر گرفت. در کنار این تراشه، نمایشگر 120 هرتزی، باتری 5000 میلی آمپر ساعتی، دوربین های خوب، پشتیبانی نرم افزاری و امنیتی چهار و پنج ساله و بسکمک موارد دیگر سبب شد بسکمک از بررسی کنندگان این گوشی ها را به کاربرانی که در پی تجربه ای لذت بخش از کار با یک گوشی هستند اما بودجه زیادی ندارند پیشنهاد کنند. اما بعد از مدتی متوجه شدیم عملکرد سخت افزاری آن ها در محدوده قیمتی که سامسونگ در نظر داشت، نقطه ضعف بزرگ آن ها به شمار میرود.

اگرچه گلکسی A53 5G با تراشه اگزینوس 1280 خود، عملکرد خوبی دارد، اما در انجام کارهای سنگین، حتی به اندازه گلکسی A52s سال گذشته که اسنپدراگون 778G را به عنوان قلب تپنده در خود می بیند هم قدرتمند نیست. چندین سال نوری هم بین آن و گوشی هایی نظیر پیکسل 6A و آیفون SE 2022 از لحاظ قدرت سخت افزاری فاصله وجود دارد. طبیعتا چنین محصولی بعد از گذشت دو سه سال، توان زیادی را از دست می دهد و بعد از گذشت دوره آپدیت، شاید استفاده از آن بیشتر اعصاب خردکن باشد.

سامسونگ گوشی های خود را با قابلیت های نرم افزاری زیادی پر می کند. در واقع می توان گفت سیاستی را که اپل در پیش گرفته، سامسونگ کاملا برعکسش را انجام می دهد. اپل سعی می کند سیستم عامل را تا جایی که امکان دارد روان و سخت افزار را قدرتمند در نظر بگیرد تا کاربر بتواند چند سال بدون دردسر با گوشی کار کند، سامسونگ اما سعی می کند با قابلیت های فراوانی که درون گوشی قرار می دهد کاربران را به سمت خود بکشاند و نه قدرت سخت افزاری.

خودتان قضاوت کنید؛ آیفون SE با تراشه A15، در تست ها و بنچمارک ها توانست 135٪ از لحاظ پردازشی و 100٪ از لحاظ گرافیکی، عملکرد بهتری از اگزینوس 1280 به نمایش بگذارد. اما خبر بد این نیست چرا که SE از جهانی آیفون هاست. در بین گوشی های اندرویدی، پیکسل 6A را در اختیار داریم که 50٪ در بخش پردازنده و 75٪ در بخش گرافیک، از گلکسی A53 قدرتمندتر است.

شاید بگویید این حرف ها بی معنی است و بنچمارک همیشه با جهانی واقعی فرق دارد، اما گزارشات مختلفی از کاربران ردیت و توییتر و حتی انجمن وب سایت XDA (توسعه دهندگان XDA) منتشر شده مبنی بر اینکه این گوشی ها در فشار سنگین کند می شوند و در نتیجه در باز کردن دوربین، عکاسی، گشت و گذار در منوی گوشی و… لگ می زنند. این موارد با در نظر گرفتن قابلیت های بی شمار One UI 4.1 اصلا عجیب نیست چرا که به جرئت می توان گفت iOS و رابط کاربری اندروید استوک در پیکسل 6A از لحاظ قابلیت های نرم افزاری، قابل مقایسه با رابط سامسونگ نیستند. همین موضوع هم دقیقا مشکل ساز است چرا که شما وقتی محصولی با این کیفیت نرم افزاری می سازید، باید سخت افزار آن را هم به گونه ای طراحی کنید که بشود از این قابلیت ها به برترین نحو ممکن بهره برد، نه اینکه هر چند وقت یک بار به فکر خرید گوشی بهتر و نوتر بیفتیم.

گلکسی A73 اما یک استثنا است که البته ارزش بالای خود را با قیمت زیادی که دارد می پوشاند. این گوشی حدودا 500 دلار قیمت گذاری شده اما در عوض به کاربران دوربین 108 مگاپیکسلی با لرزشگیر اپتیکال، نمایشگر 120 هرتزی، تراشه قدرتمند اسنپدراگون 778G، استاندارد ضد آب IP67 و پشتیبانی نرم افزاری طولانی مدت را می دهد. هیچ میان رده ای به معنای واقعی کلمه تا این اندازه قابلیت خوب ندارد (حتی برخی از پرچم دارهای اقتصادی) و گلکسی A73 را می توان یک استثنا به حساب آورد. محصولی که شاید باز هم پردازنده اش بسیار ضعیف تر از A15 باشد اما می تواند نیاز کاربران را در انجام کارهای سنگین بدون اینکه لگ بزند برطرف کند. تنها مشکل اینجاست که قیمت این گوشی با احتساب قیمت شارژری که درون جعبه آن قرار ندارد کمی بیشتر از 500 دلار است.

چرا سامسونگ مثل اپل و گوگل گوشی میان رده قدرتمند تولید نمی کند؟

به نظر می رسد سامسونگ هم دارد مثل اپل و گوگل به تدریج تلاش می کند تا یک گوشی میان رده قدرتمند تولید کند اما باز هم کاملا راضی به انجام این کار نیست. چرا که این شرکت بیشتر از هر شرکت دیگری گوشی میان رده تولید می کند و اگر بخواهد یک گوشی در حد و اندازه های آیفون SE را با قیمتی مناسب راهی بازار کند، میان رده های دیگرش را نمی تواند به فروش برساند.

چند وقت پیش بود که مطلبی نوشتیم با این مضمون که شرکت کره ای دارد برای فروش گلکسی A53، گلکسی A52s را قربانی می کند. بسکمک از کاربران از عملکرد ضعیف سامسونگ در بهینه سازی آپدیت های نرم افزاری این گوشی خبر دادند و گفتند بعد از دریافت آپدیت های نو، گوشی واقعا عملکردش افت پیدا کرد. توجه سامسونگ هم به این قضیه خیلی زیاد نبود اما به نظر می رسد این مشکل اکنون تا حدودی برطرف شده باشد.

گلکسی A52s از اسنپدراگون 778G به عنوان قلب تپنده بهره می برد و شارژر هم درون جعبه آن واقع شده است. در نتیجه کاربران هیچ دلیلی نمی بینند که گلکسی A53 را به آن ترجیح دهند جز یک سال آپدیت نرم افزاری بیشتر. اما اسنپدراگون 778G کجا و اگزینوس 1280 کجا. طبیعتا کسی نمی خواهد چندین سال با آپدیت های نو اما عملکردی پر از لگ و لرزش دلش را خوش کند. از یک جایی به بعد، قدرت سخت افزاری اهمیت بسیار بالایی پیدا می کند که نمی توان آن را نادیده گرفت.

با این تفاسیر، به نظر می رسد سامسونگ به خاطر سلیقه کاربرانش جرئت تولید میان رده ای قدرتمند با قیمت مناسب را نداشته باشد هرچند می تواند مثل اپل و گوگل تعداد آن ها را کاهش دهد و در عوض کیفیت آن ها را بالا ببرد تا بدین ترتیب هر سال در جمع پرفروش ترین گوشی ها، کننده های بیشتری داشته باشد. کاری که اپل انجام می دهد و اتفاقا پیروز هم هست.

کاربران گوشی های میان رده و اقتصادی در پی چه چیزی هستند؟

وقتی یک گوشی هوشمند میان رده تولید می شود، شرکت سازنده باید بداند مخاطبش، میلیون ها کاربر از سراسر جهان هستند که هر یک از آن ها نیازهای متفاوت اما بودجه نسبتا مشابهی دارند. در نتیجه باید یک تعادل بی نظیر بین سخت افزار، نرم افزار و قیمت ایجاد کند. آیفون SE به ما نشان داده که می توان یک گوشی 400 دلاری را هم به تراشه ای بی نظیر مجهز کرد اما از آن طرف در بخش هایی نظیر طراحی، باتری، کیفیت نمایشگر، اندازه و تنوع دوربین، ناامیدکننده است؛ گوگل عملکرد نسبتا خوبی دارد اما بازار عرضه محصولاتش بسیار محدود است و هر کسی به آن ها دسترسی ندارد؛ سامسونگ فقط در پی ویژگی نرم افزاری است و کاملا از آن سمت بوم افتاده است.

هیچ کاربری به دوربین 2 مگاپیکسلی ماکرو نیاز ندارد که سامسونگ آن را در گوشی هایش قرار می دهد، کسی دوربین 2 مگاپیکسلی سنجش عمق را نمی خواهد، حتی گاهی اوقات نمایشگر 90 یا 120 هرتزی هم نمی تواند عامل جذابیت باشد چون گوشی های آیفونی که می بینید هر سال پرفروش ترین گوشی جهان می شوند، همگی 60 هرتزی هستند.

اگر منطقی فکر کنیم می بینیم که کاربران گوشی های اقتصادی فقط سه چیز می خواهد؛ دوام بالا، عملکرد سخت افزاری عالی و قیمت مناسب. البته همه این ها نه در حد و اندازه های یک گوشی پرچم دار. مثلا اگر قرار باشد یک دوربین درون آن ها باشد، همان یک دوربین تصاویر خوبی ثبت کند و بتواند حداقل امکان عکاسی ماکرو و پرتره را داشته باشد، باتری آن بتواند حداقل 1 و نیم روز دوام بیاورد، پردازنده بکار رفته آن اگر پرچم دار نیست، حداقل مثل تراشه های اپل، نسخه ای ضعیف تر از مدل قدرتمندتر باشد و در عین حال قیمت معقولی هم داشته باشد. باز هم تکرار می کنم، نه اینکه هرچه قابلیت خوب هست درون این گوشی ها باشد، بلکه قابلیت ها تا جایی که امکان دارد خوب و کاربردی باشند، نه عواملی برای خالی کردن جیب کاربر.

مزیت پردازنده قدرتمندتر فقط اجرای سریع اپلیکیشن ها و عملکرد روان گوشی نیست؛ بلکه با یک پردازنده قدرتمندتر، گوشی می تواند تصاویر بسیار بهتری را هم ثبت کند. در بین میان رده ها، کمتر گوشی پیدا می شود که در حد و اندازه های پیکسل 6A عکاسی کند چرا که تراشه تنسور بکار رفته در آن به لطف الگوریتم های هوش مصنوعی، می تواند کیفیت تصاویر را دگرگون کند. این کار نیاز به قدرت دارد که به کمک تنسور، دارد فراهم می شود.

در ضبط ویدیو هم به لطف یک تراشه قدرتمند، می توان نتایج خارق العاده ای را رقم زد. مثلا تراشه A15 بکار رفته در آیفون SE 2022 کمک می کند این گوشی از دوربین 12 مگاپیکسلی قدیمی خود، هرآنچه که دارد را بیرون بکشد. با این حال باز هم عملکرد آن در حد و اندازه های ارزان ترین پرچم دار اپل از سری آیفون 13 نیست اما در مقایسه با میان رده های دیگر، واقعا خوب است.

زمان آن رسیده که سامسونگ هم مثل اپل و گوگل اوضاع سخت افزاری میان رده هایش را بهتر کند

چه بخواهیم چه نخواهیم، اپل در جهانی گوشی های هوشمند حضور دارد و گوشی های بسیار خوبی می سازد. انتظار کاربران هم با وجود گوشی های اپل روز به روز بالاتر می رود. آن ها می گویند اگر اپل و گوگل می توانند محصولی بسازند که چند سال دوام بیاورد چرا سامسونگ این کار را انجام نمی دهد؟ در نهایت این صحبت ها، ناتوانی سامسونگ را در ساخت یک گوشی قدرتمند و بادوام نتیجه می دهد. بنابراین به نظر می رسد وقت آن رسیده که شرکت کره ای دست از تولید این همه میان رده بی کیفیت بردارد و برای یک بار هم که شده، شعار کمتر و باکیفیت تر را سرلوحه کار خود قرار دهد. سه مورد هم وجود دارد که چرا سامسونگ علی رغم سیاست کنونی خود باید این کار را انجام دهد:

• کاربران به این گوشی های قدرتمند و ارزان قیمت نیاز دارند.
• تمام گزارش های کنونی مبنی بر طول عمر گوشی ها از این موضوع حکایت دارند که کاربران مدت زمان بیشتری گوشی های خود را نگه می دارند و تمایلی به فروش آن ها ندارند.
• گوشی های میان رده خوبی نظیر پیکسل 6A هستند که می توانند نظر کاربران را از گوشی های سامسونگ دور کرده و به سمت خود بکشند. چون کننده گوگل به جز یک سال آپدیت نرم افزاری کمتر که شاید در آینده بیشتر هم شود، میان رده ارزشمندتری از گوشی های هم رده با برند سامسونگ به شمار میرود.

با تمام این تفاسیر، نباید انکار کرد که سامسونگ هم میان رده های بسیار ارزشمندی در بازار دارد. برای مثال همان گلکسی A73 5G که امسال رونمایی و به بازار عرضه شد. همچنین میان رده های نو این شرکت می توانند تا 4 سال به اندروید نو آپدیت شوند و تا 5 سال هم آپدیت امنیتی دریافت کنند. این امکان در هیچ میان رده اندرویدی دیگری دیده نمی شود. پشتیبانی از استاندارد ضد آب IP67 و لرزشگیر اپتیکال را هم به پشتیبانی نرم افزاری طولانی مدت اضافه کنید تا ببینید با چه گوشی های ارزشمندی طرف هستیم.

هر گوشی بالاخره ضعف های خاص خود را دارد و ضعف میان رده های سامسونگ هم توان پردازشی آن هاست. امیدواریم سامسونگ در آینده این ضعف را بپوشاند چون می تواند با این کار، طرفداران بیشتری را به خود جذب کند. البته ابراز امیدواری ما لزوما به این خاطر نیست که شرکت کره ای برترین تولیدکننده گوشی هوشمند در جهان باقی بماند؛ بلکه به این خاطر است که می دانیم سامسونگ توانایی بی نظیری در ساخت گوشی های هوشمند دارد و اگر بخواهد از این توانایی بهره ببرد، قطعا گوشی های بسیار خوبی را تولید خواهد کرد.

نظر شما در این رابطه چیست؟ آیا موافق هستید که سامسونگ باید در ساخت گوشی میان رده مثل اپل و گوگل رفتار کند؟

منبع: PhoneArena