خطرات پنهان پودرهای پروتئین - وبلاگ آریابلاگ

به گزارش وبلاگ آریابلاگ، اضافه کردن پودر پروتئین به یک لیوان شیر یا اسموتی ممکن است به عنوان یک روش ساده برای تقویت سلامتی شما در نظر گرفته گردد. علاوه بر این، پروتئین برای ساخت و حفظ ماهیچه ها، استحکام استخوان و عملکردهای بی شماری از بدن، ماده ای ضروری محسوب می گردد. و بسیاری از افراد مسن به علت کاهش اشتها پروتئین کافی مصرف نمی نمایند.

اما مراقب باشید: یک اسکوپ (پیمانه موجود در پودرهای مکمل ) پودر پروتئین شکلاتی یا وانیلی می تواند خطرات سلامتی را به همراه داشته باشد. کتی مکمنوس، متخصص تغذیه بیمارستان بریگام و بیمارستان زنان وابسته به هاروارد گفت: من استفاده از پودرهای پروتئینی را، به جز در چند موارد خاص و فقط با نظارت کامل، توصیه نمی کنم.

پودر پروتئین چیست؟

پودرهای پروتئین، فرم های پودر شده از پروتئین های گیاهی (سویا، نخود فرنگی، برنج، سیب زمینی یا شاهدانه)، و پروتئین حیوانی مانند تخم مرغ یا شیر (پروتئین کازئین یا پروتئین آب پنیر) هستند. این پودرها ممکن است حاوی ترکیبات دیگری مانند قندهای اضافه شده، طعم دهنده های مصنوعی، غلیظ نماینده ها، ویتامین ها و مواد معدنی باشند. میزان پروتئین در هر اسکوپ می تواند از 10 تا 30 گرم متغیر باشد. میزان پروتئین موجود در مکمل های مورد استفاده برای ساخت عضله، نسبت به ترکیبات دیگر، بیشتر و در مکمل های مورد استفاده برای کاهش وزن کمتر است.

خطرات چیست؟

خطرات بی شماری هنگام استفاده از پودرهای پروتئین وجود دارد. از جمله:

• پودر پروتئین یک مکمل غذایی است. FDA، ارزیابی ایمنی و برچسب زدن این محصولات را به سازندگانش واگذار نموده است. بنابراین، هیچ راهی برای آنالیز صحت ادعای فراوری نمایندگان در خصوص یک پودر پروتئین وجود ندارد.
• ما اثرات طولانی مدت را نمی دانیم. مکمنوس می گوید: درباره عوارض جانبی احتمالی مصرف بالای پروتئین از مکمل ها، داده های محدودی وجود دارد.
• مکمل های پروتئین ممکن است باعث ناراحتی گوارشی شوند. مکمنوس خاطرنشان می نماید: افرادی که به آلرژی های لبنی مبتلا هستند یا در هضم لاکتوز (قند شیر) مشکل دارند، ممکن است در صورت استفاده از پودر پروتئین بر پایه شیر، ناراحتی دستگاه گوارشی را تجربه نمایند.
• معمولا قند و کالری اضافه شده در پودرهای پروتین زیاد است. بعضی از پودرهای پروتئین قند اضافه شده کمی دارند، و بعضی دیگر میزان زیادی دارند (به مقدار 23 گرم در هر اسکوپ). بعضی از پودرهای پروتئینی می توانند کالری یک لیوان شیر شما را به بیش از 1200 برسانند. خطر: افزایش وزن و عدم تعادل قند خون.انجمن قلب آمریکا توصیه می نماید که خانم ها در روز حداکثر 24 گرم قند اضافه شده و آقایان حداکثر 36 گرم مصرف نمایند.

خطر نوی آشکار شد

در اوایل امسال، یک گروه به نام پروژه برچسب گذاری درست یا Clean Label Project گزارشی در خصوص سموم موجود در پودرهای پروتئین منتشر کرد. محققان 134 محصول را برای 130 نوع سم مورد آزمایش قرار دادند و دریافتند که بسیاری از پودرهای پروتئین حاوی فلزات سنگین (سرب، آرسنیک، کادمیوم و جیوه)، بیسفنول-آ (که در ساخت پلاستیک از آن استفاده می گردد)، سموم دفع آفات و سایر آلاینده ها است که با سرطان و سایر مسائل سلامتی در ارتباط هستند. بعضی از سموم در مقادیر قابل توجهی وجود داشتند. به عنوان مثال، یک پودر پروتئین حاوی 25 برابر حد مجاز بیسفنول-آ است.

چگونه پودر پروتئین می تواند حاوی بسیاری از آلاینده ها باشد؟ پروژه Clean Label به فرآیندهای فراوری یا وجود سموم موجود در خاک (که به وسیله گیاهانی که در پودرهای پروتئینی استفاده می شوند، جذب می گردد) اشاره دارد.

لزوما تمام پودرهای پروتئینی که مورد آزمایش قرار گرفتند، حاوی مقادیر زیاد سموم نبودند. می توانید نتایج را در وب سایت (www.cleanlabelproject.org) مشاهده کنید.

اهداف پروتئین روزانه

رژیم غذایی توصیه شده برای دریافت پروتئین: 46 گرم در روز برای خانم ها و 56 گرم برای آقایان است. مثلا:

· یک تخم مرغ برای صبحانه (6 گرم)

· حدود 200 گرم ماست محلی ساده هنگام ناهار (18 گرم)

· یک مشت آجیل برای میان وعده (4-7 گرم)

· یک فنجان شیر (8 گرم) و 60 گرم مرغ پخته شده برای شام (14 گرم)

کارهایی که باید انجام دهید

مکمنوس می گوید: در موارد خاص، پودرهای پروتئین عاری از مواد شیمیایی ممکن است مفید باشند - اما فقط با نظارت پزشکی. چنین مواردی می تواند شامل:

• مشکل در غذا خوردن یا اشتهای مختل شده (به علت درمان سرطان یا ضعف بدن در سنین بالاتر)
• برش جراحی یا زخم تحت فشار که به خوبی بهبود نمی یابد (بدن شما برای ترمیم و ساختن نو سلول ها احتیاج به پروتئین دارد)
• یک شرایط جدی که برای بهبود شما به کالری و پروتئین اضافی احتیاج باشد (مانند سوختگی).

در غیر این صورت، پروتئین را از مجموع غذاها دریافت کنید: آجیل، دانه ها، لبنیات کم چرب (ماست، شیر، پنیر)، حبوبات (لوبیا، عدس)، ماهی، مرغ، تخم مرغ و گوشت بدون چربی.

مکمنوس می گوید: روش های زیادی برای دریافت پروتئین مورد احتیاج بدن بدون روی آوردن به پودرها وجود دارد.