این قهرمان تنیس روی میز با معلولیت می جنگد - وبلاگ آریابلاگ

به گزارش وبلاگ آریابلاگ، زندگی یعنی ورزش، ورزش یعنی زندگی. فعالیت یعنی تندرستی و تندرستی یعنی حضور در اجتماع.اجتماع یعنی زندگی، زندگی یعنی وجود. مادر یعنی مدیر، مدیر یعنی نقطه ثقل. اگر تا شب هم بخواهید برایتان همه این مفاهیم را به هم ربط می دهم تا این نکته را گوشزد کنم که ما نباید از مفاهیم مهم زندگی غافل شویم.

وبلاگ آریابلاگ-زهرا کریمی: سلامتی و تندرستی و پیروزیت با وجود معلولیت از دوپا، کم نیست. نمی خواهم بگویم من چنان و چنان هستم و قصد تعریف از خودم را ندارم. اما چون معلول هستم و گاهی ویلچر و بعضی وقت ها عصا حکم پاهایم را دارند، می خواهم با آنها که پا دارند و متکی به هیچ آهنی برای سرپا ایستادن نیستند، کمی درد دل کنم. پیروزیت یعنی شناخت توانایی.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

حتماً می پرسید چطور شد که با توانایی هایم آشنا شدم؟ ماجرا برمی گردد به سال 1357. زمانی که ساکن خیابان گوته در محله 17 شهریور بودیم. دوستانی داشتم بهتر از برگ گل. یک روز آنها دستم را گرفتند و من را با خودشان به یک سالن ورزشی بردند. معلولان زیادی آنجا بودند و هر کدام با وجود معلولیتی که داشتند، انس عجیبی با ورزش گرفته بودند. این موضوع باعث شد که از فردا عزمم را جزم کنم و هر روز به این مجموعه بروم و در سالن ورزشی آنجا تنیس روی میز تمرین کنم.

پشتکار مثال زدنی

در ورزشگاهی که تنیس روی میز تمرین می کردم، سئانس بعدی به بعضی از معلولان ورزش بسکتبال با ویلچر اختصاص داشت و من هم به دلیل علاقه ام با آنها تمرین می کردم. آن روزها دلگیر بودم از اینکه این همه بانوان ورزشکار معلول داریم ولی متأسفانه آنها هیچ کانون یا هیئت ورزشی ندارند. سال 1360 به فکر تأسیس اداره ورزش بانوان معلول افتادم و کارم این شده بود که به این اداره و آن اداره سر بزنم و مجوز راه اندازی هیئت را بگیرم که بالاخره هم پیروز شدم. بعد از اینکه سمت های مختلفی را به عهده گرفتم بالاخره در سال 1370 مربی تنیس روی میز شدم و از سال 1384 تا به امروز مربی تیم تهران هستم.

سلام آقای شهردار

معلولان مسائل زیادی دارند که گوش شنوایی برای شنیدن آن پیدا نمی نمایند. به همین دلیل کانون معلولان محله های شهر تهران با برگزاری مسابقه سلام آقای شهردار از شهروندان معلول، بستگان درجه یک آنها و کسانی که به معلولان خدمت می نمایند خواست تا به شهردار تهران نامه بنویسند. من هم به دلیل اینکه می دیدم به معلولان و مسائل آنها کم توجهی می گردد، با دل پردردی قلم به دست گرفتم. نامه من در 3 صفحه خلاصه شد اما دغدغه های معلولان را اگر بخواهیم روی کاغذ بیاوریم صدها صفحه می گردد. رسیدن 6 هزار نامه به دبیرخانه این مسابقه نشان می دهد معلولان با چه مسائل ریز و درشتی دست و پنجه نرم می نمایند.نمی دانم از کجا آغاز کنم. آقای شهردار جسارت بنده را ببخشید، ولی اگر مسئولان مختلف، تنها و تنها یک روز کامل را بدون اینکه روی پایشان بایستند تجربه می کردند، یا چون نابینایان، دیده بر دیدنی ها می بستند، یقیناً ما معلولان در جامعه شرایط بهتری داشتیم و همدلی بیشتری را از جانب مسئولان محترم شاهد بودیم. این جملات بخشی از نامه ورزشکار معلول و پیروز تنیس روی میز کشورمان به شهردار تهران است. نامه ای که در میان 6 هزار نامه ارسالی به دبیرخانه مسابقه جزو 50 نامه برتر شده است. اعظم مهدیزاده که چندین و چند مدال طلا از مسابقات کشوری و آسیایی دارد، رئیس انجمن بانوان معلول و جانباز شهرداری تهران و مسئول ورزش بانوان معلول در هیئت ورزش های استان تهران هم هست. با او درباره رمز پیروزیتش و خواسته هایی که از مسئولان دارد گفت وگو نموده ایم.

زن، معلولیت و پیروزیت

امروز امکانات زیادی در بوستان ها و مجموعه های ورزشی در اختیار شهروندان قرار می گیرد و همین موضوع باعث شده استقبال از ورزش های همگانی افزایش یابد. از طرفی رشد آگاهی شهروندان و توجه آنها به حفظ سلامتی شان هم مزید بر دلیل شده تا شاهد ورزش کردن تعداد زیادی از اهالی در بوستان ها و مجموعه های ورزشی باشیم. درخواست من از مدیریت شهری این است همان طور که سرانه های ورزشی را برای شهروندان افزایش می دهد، توجه ویژه ای هم به معلولان داشته باشد و زمینه دسترسی آنها را به امکانات ورزشی فراهم کند. این موضوع در کنار تسهیل تردد معلولان در فضاهای شهری یاری زیادی به حضور مستمر آنها در اجتماع می نماید و باعث پیشگیری از گوشه گیری معلولان می گردد.

• 5 رشته ورزشی مانند شنا، تنیس روی میز بسکتبال با ویلچر و والیبال نشسته را کار نموده ام. در 3 تا از این 5 رشته هم در مسابقات مختلف مدال گرفته ام.
• 2 سال مقام اول رشته تنیس روی میز را در مسابقات کشورهای اسلامی و مرکز های اسلامی کسب کردم.
• 3 سال متوالی از سال 90 تا به امروز پیروز شده ام در تنیس روی میز رتبه اول لیگ کشوری را به دست آورم.
• 11 سال است که مربی تیم تنیس روی میز تهران هستم. اکنون هم به عنوان مجری فنی مسابقات منطقه 12 مشغول به کارم.

منتشر شده در وبلاگ آریابلاگ محله منطقه 12 به تاریخ 1393/11/4