کتیبه ای با نام ایران در دوردست ها
به گزارش وبلاگ آریابلاگ، مرتضی رضوانفر ـ عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ـ درباره این کتیبه گفت: اوایل پاییز سال گذشته (1401) به دعوت آقای حسن صحت ـ رایزن فرهنگی ایران ـ و گروه باستان شناسی دانشگاه جهانگیرنگر به بنگلادش رفتم و طی یک همکاری سه جانبه، جدا از کتیبهٔ مزبور، بیش از 120 کتیبهٔ فارسی، شناسایی و مستند شد.
او در باره کتیبهٔ شهر راجشاهی اظهار کرد: از نکات جالب این کتیبه استفاده از نام ایران در یک نقطهٔ دوردست است و به گفته دکتر یوسف صدیق ـ کتیبه پژوه بنگلادشی ـ، در این کتیبه نام شاه عباس صفوی (حدودا هفت سال پس از فوت شاه عباس) آورده شده است، در حالی که نام شاه دنیا (پادشاه وقت هندوستان) اصلا استفاده نشده و ذکر عبارت تشیع دوازده امامی در این کتیبه در حالی است که منطقه شناسایی آن، یک منطقهٔ سنی نشین است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی بعلاوه گفت: این کتیبه با شعری از سعدی (غرض نقشیست کز ما باز ماند/ که هستی را نمی بینم بقایی)، که غرض از تصنیف گلستان را بیان می نماید، تمام می گردد و شاید غرض سازندهٔ ایرانیِ گنبد نیز، جاودانگی عشق او به وطنش ایران و شاه عباس و اعتقادش به تشیع بوده است.
در متن کتیه ای که از سوی این پژوهشگر بازخوانی و مستندنگاری شده، آمده است: پیروز شد به بنای گنبد قبر سید سند مرحوم مغفور الواصل الی جوار الله شاه درویش در سال هزار (و) چهل و پنج هجری نبوی سعادت نصاب توفیق مآب زبدة الاماثل ولاقران علیقلی بیک غلام عالیحضرة رفیع منزلت مقرب الحضرت العلیة العالیة الخاقانیة یوسف آقای خواجه سرای دستور السلاطین قانون الخواقین ذریت سید المرسلین السلطان بن السلطان بن السلطان و الخاقان بن الخاقان بن الخاقان لشکر کش ایران مروج مذهب ائمۀ اثنا عشر کلب آستان خیر البشر بعد از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله امیرالمومنین و امام المتقین علی بن ابی طالب علیه الصلواة والسلام شاه عباس الصفوی الحسینی رحمة الله و لقیه نضرة و سرورا، غرض نقشیست کزما باز ماند، که هستی را نمی بینم بقایی
منبع: گردشبان