کشف شگفت انگیز دانشمند ایرانی در مرکز کهکشان
به گزارش وبلاگ آریابلاگ، دکتر فرهاد یوسف زاده از دانشگاه نورث وسترن صد ها رشته ساخته شده از انبوهی از گاز ها را که از سیاه چاله واقع در مرکز کهکشان ما به بیرون امتداد دارند، به تازگی کشف کرده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، دهه ها پیش، جهان نجوم با کشف رشته های عمودی عجیب نور که از سیاه چاله مرکزی کهکشان ما به بیرون می تابید، غافلگیر شد.
اکنون ستاره شناس مسئول این یافته، رشته های بیشتری را مشاهده کرده است که این بار جهت افقی دارند و دارای تفاوت های مهم و گیج کننده دیگری هستند.
فرهاد یوسف زاده از دانشگاه نورث وسترن آمریکا، رشته های اولیه را در اوایل دهه 1980 در اطراف سیاه چاله کمان ای* (Sagittarius A*)، ابرسیاه چاله واقع در مرکز کهکشان راه شیری یافت. این رشته ها تا ارتفاع 150 سال نوری اوج می گیرند و در اطراف این سیاه چاله پیدا شده اند.
اما این رشته های تازه کشف شده پس از کاهش نویز در تصاویر تلسکوپ میرکات (MeerKAT) واقع در آفریقای جنوبی پیدا شدند. فقط اینکه آن ها بر روی همان صفحه قوس کمان ای* قرار دارند و نه عمود بر آن. آن ها همچنین بسیار کوتاه تر هستند و در مجموع حدود پنج تا 10 سال نوری طول دارند.
تعداد آن ها نیز بسیار کمتر است. علاوه بر این، به نظر می رسد که این رشته های تازه از انرژی حرارتی تشکیل شده اند، در حالی که رشته های عمودی از ذراتی تشکیل شده اند که با سرعت نور حرکت می کنند.
فرهاد یوسف زاده می گوید: وقتی این ها را دیدم واقعاً متحیر شدم. باید کار های زیادی انجام می دادیم تا ثابت کنیم که خودمان را گول نمی زنیم. وقتی کسی نظم را در میانه میدان پر هرج و مرج هسته کهکشان ما پیدا می کند، رضایت بخش است.
تفاوت اصلی دیگر این است که این رشته های افقی برخلاف رشته های عمودی فقط از یک طرف سیاه چاله به سمت کمان ای* می رسند.
یوسف زاده می گوید، این یافته به ستاره شناسان کمک می کند تا قرص برافزایش سیاهچاله ما و همچنین جریان های فواره ای خروجی از آن را جهت یابی کنند. در حالی که این یک نکته مفید از کشف است، علت واقعی تشکیل این رشته ها در حال حاضر ناشناخته به جای مانده است.
وی تاکید کرد: فکر می کنیم که آن ها باید خروجی هایی از نوعی از فعالیتی سرچشمه گرفته باشند که چند میلیون سال پیش رخ داده است. به نظر می رسد که این [رشته ها]نتیجه برهمکنش آن ماده خروجی با اجرام نزدیک آن باشد. کار ما هیچ وقت کامل نمی شود. ما همیشه باید مشاهدات تازهی داشته باشیم و به شکل مداوم ایده های خود را به چالش بکشیم و تحلیل های خود را دقیق تر کنیم.
این دانشمند ایرانی ده ها سال است که مرکز کهکشان راه شیری را مطالعه می کند و علاوه بر رشته ها، یک حباب غول پیکر پرتاب کننده امواج رادیویی و یک منطقه ستاره زای دور را در نزدیکی قوس کمان ای* مشاهده کرده است.
وی می گوید که تلسکوپ میرکات (MeerKAT) که در سال 2018 به صورت آنلاین در دسترس قرار گرفت، تصاویر دقیق تری را نسبت به قبل در اختیار نجوم رادیویی قرار داده است. چنین جزئیاتی به اخترشناسانی مانند او کمک می کند تا ساختار هایی را که قبلاً نادیده گرفته شده بودند، در نزدیکی ابرسیاه چاله کهکشان ما بیابند.
وی اضافه کرد: مشاهدات تازه میرکات یک تغییر دهنده بازی بوده است. پیشرفت فناوری و زمان اختصاصی رصد، اطلاعات تازهی به ما داده است. این واقعاً یک دستاورد فنی از سوی اخترشناسان رادیویی است.
نتایج این پژوهش تازه در مجله The Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
منبع: فرارو