نمایی بی نظیر از نابودی یک ستاره به وسیله سیاه چاله فضایی - وبلاگ آریابلاگ

به گزارش وبلاگ آریابلاگ، ایرنا نوشت: چندین تلسکوپ سازمان ناسا به تازگی از هم پاشیدن یک ستاره به وسیله یک سیاه چاله فضایی را رصد کردند که این مشاهدات ممکن است به دانشمندان در درک بهتر رفتار سیاه چاله ها کمک رساند.

این سیاه چاله در فاصله 250 میلیون سال نوری از زمین و در مرکز یک کهکشان دیگر واقع شده و این پنجمین نمونه از رصد نابود شدن یک ستاره به وسیله یک سیاه چاله است.

وقتی که ستاره بطور کامل به وسیله گرانش سیاه چاله از هم گسیخته و نابود شد، ستاره شناسان شاهد افزایش شدید نور اشعه ایکس با انرژی بالا در اطراف سیاه چاله بودند. این مساله حاکی از آن است که در حالی که مواد ستاره به سمت نابودی خود کشیده می شد، یک ساختار به شدت داغ با نام کورونا (corona) در بالای سیاه چاله تشکیل می گردد.

بیشتر بخوانید:

• عجیب ترین پورشه دنیا؛ وقتی ون ابرماشین می گردد! / عکس

تلسکوپ پرتوایکس فضایی نیواستار (NuStar) سازمان فضایی ناسا حساس ترین تلسکوپ فضایی است که قادر به رصد این طول موج از نور است و نزدیک بودن این رویداد موجب یک نمای بی سابقه از تشکیل و تکامل این کورونا شد. این کار نشان می دهد که چگونه نابودی یک ستاره به وسیله یک سیاه چاله - فرآیندی که بطور رسمی به عنوان رویداد ازهم پاشیدگی کشندی شناخته می گردد - می تواند برای درک بهتر این مساله استفاده گردد که پیش از بلعیده شدن کامل چه بر سر مواد می آید.

بیشتر سیاه چاله هایی که دانشمندان می توانند مطالعه نمایند به وسیله گازهای داغی احاطه شده اند که در طول مدت سال ها و حتی هزاره ها، انباشته شده و صفحاتی به پهنای میلیاردها کیلومتر تشکیل داده اند. در بعضی موارد این صفحات درخشان تر از کل کهکشان ها هستند. حتی در اطراف این منابع درخشان - اما به ویژه در اطراف سیاهچاله هایی که کمتر فعال هستند - یک ستاره منفرد در حال از هم گسیخته شدن خودنمایی می نماید. از ابتدا تا سرانجام، این فرایند اغلب تنها چند هفته یا چند ماه طول می کشد. قابل مشاهده و کوتاه مدت بودن رویدادهای ازهم پاشیدگی کشندی (نابودی ستاره به وسیله سیاه چاله)، آنها را به ویژه برای اخترشناسان مجذوب کننده نموده است؛ زیرا می توانند آنالیز نمایند که گرانش سیاه چاله چگونه بر مواد پیرامون خود اثر می گذارد و نمایش های نوری باورنکردنی و ویژگی های فیزیکی نو ایجاد می نماید.

سووی گیزاری (Suvi Gezari) ستاره شناس موسسه علوم تلسکوپ فضایی در بالتیمور و یکی از نویسندگان این گزارش مطالعاتی می گوید: رویدادهای ازهم پاشیدگی کشندی نوعی آزمایشگاه کیهانی هستند. آنها پنجره (دید) ما به فرایند تغذیه آنی یک سیاهچاله بزرگ هستند که در مرکز یک کهکشان جای گرفته است.

تمرکز مطالعه نو بر رویدادی به نام AT2021ehb است که در کهکشانی با سیاهچاله مرکزی با جرمی در حدود 10 میلیون برابر جرم خورشید ما (شبیه تفاوت بین یک توپ بولینگ و کشتی تایتانیک) اتفاق افتاده است. در طول مدت این رویداد ازهم پاشیدگی کشندی، سمتی از ستاره که نزدیک تر به سیاه چاله بود شدیدتر کشیده شد و کل آن (ستاره) را از هم گسیخته کرد و چیزی جز رشته ای طولانی از گاز داغ باقی نگذاشت.

دانشمندان گمان می نمایند که جریان گاز در طول مدت چنین رویدادهایی به دور سیاهچاله می چرخد و با خود برخورد می نماید و تصور می گردد که این شرایط موجب ایجاد امواج شوک و جریان های گازی به سمت بیرون می گردد که نور مریی و بعلاوه طول موج هایی را که برای چشم انسان قابل مشاهده نیستند مانند نور فرابنفش و اشعه ایکس ایجاد می نماید. این مواد روی صفحه ای که به دور سیاه چاله می چرخد، آغاز به ته نشین شدن می نمایند و اصطکاک نیز اشعه ایکس با انرژی کم فراوری می نماید. این سلسله رویداد در این پدیده نجومی، فقط در مدت 100 روز رخ داد.

5858