بالا رفتن از پله ها راهی برای پیشگیری از کوچک شدن مغز - وبلاگ آریابلاگ

به گزارش وبلاگ آریابلاگ، اگرچه به طور کلی می دانیم که ورزش از جهات مختلف برای بدن مفید است با این وجود دانشمندان همچنان به آنالیز جنبه های جالب پیرامون این رابطه می پردازند. آنالیز که به تازگی به وسیله گروهی از محققان آلمانی انجام گرفته نشان می دهد که تغییرات جزئی در فعالیت بدنی منظم، مانند بالا رفتن از پله ها به جای استفاده از آسانسور، می تواند به جلوگیری از کاهش حجم مغز در نتیجه افزایش سن که عامل بعضی بیماری ها است، یاری کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، تحقیقات نشان داده که چگونه ورزش می تواند به مبارزه با بعضی از اثرات پیری یاری کند. این موارد شامل مطالعاتی است که نشان می دهند فعالیت بدنی منظم می تواند به حفظ خاصیت ارتجاعی قلب یاری کند، اختلالات شناختی خفیف را کاهش دهد و هورمون هایی را ایجاد کند که از ابتلا به آلزایمر و زوال عقل جلوگیری می نمایند.

دانشمندان مرکز آلمانی بیماری های تخریب نماینده عصبی (DZNE) با آنالیز تأثیرات ورزش بر منطقه ها خاصی از مغز، در پی این هستند که به این شواهد رو به رشد بیفزایند.

فابین فاکس (Fabienne Fox)، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: در تحقیقات قبلی، مغز معمولاً به طور کلی در نظر گرفته می شد. هدف ما این بود که نگاهی دقیق تر به مغز بیندازیم و دریابیم که فعالیت بدنی بر کدام منطقه ها مغز بیشترین اثر را دارد.

برای انجام این کار، دانشمندان از داده های مربوط به بیش از 2500 فرد 30 تا 94 ساله استفاده کردند. مطالعات آن ها شامل تجزیه و تحلیل حجم مغز و ضخامت قشر آن به وسیله تصویربرداری از مغز (MRI) و ارزیابی فعالیت بدنی این افراد بود. شرکت نمایندگان باید به مدت هفت روز یک شتاب سنج را روی بدن خود نصب می کردند.

فاکس می گوید: ما نشان دادیم که فعالیت بدنی تأثیر قابل توجهی بر تقریباً تمامی نواحی مغز می گذارد. به طور کلی، می توان گفت که هر چه فعالیت بدنی بیشتر و شدیدتر باشد، نواحی مختلف مغز بزرگ تر هستند.

ما این موضوع را به طور خاص در هیپوکامپ مشاهده کردیم که مرکز کنترل حافظه در نظر گرفته می گردد. بزرگ تر بودن حجم مغز، بر مقابله با تخریب عصبی اثر می گذارد.

دانشمندان بزرگترین و تقریباً ناگهانی ترین افزایش حجم در مغز را هنگام مقایسه افراد غیرفعال بالای 70 سال با افراد نسبتاً فعال مشاهده کردند.

احمد عزیز، نویسنده این مطالعه، می گوید: در اصل، این خبر بسیار خوبی است. به ویژه برای کسانی که تمایلی به ورزش ندارند. نتایج مطالعه ما نشان می دهد که حتی تغییرات رفتاری کوچک، مانند 15 دقیقه پیاده روی در روز یا بالا رفتن از پله ها به جای استفاده از آسانسور، ممکن است تأثیر مثبت قابل توجهی بر مغز داشته باشد و به طور بالقوه با از دست دادن مواد مغزی مرتبط با افزایش سن و رشد بیماری ها مقابله کند. افراد مسن می توانند از افزایش اندک فعالیت بدنی خود سود ببرند.

تجزیه و تحلیل ژنتیکی نواحی از مغز که بیشتر تحت تاثیر فعالیت بدنی قرار می گیرند، نشان داد که این منطقه ها میزبان مقادیر بالایی از میتوکندری هستند که انرژی بدن ما را تامین می نمایند، اما برای انجام این کار به اکسیژن زیادی احتیاج دارند.

عزیز می گوید: در مقایسه با سایر نواحی مغز، این منطقه احتیاج به افزایش جریان خون دارد. این امر به طور ویژه در طول ورزش تضمین می گردد و به همین علت است که این نواحی از ورزش سود می برند.

این تجزیه و تحلیل بعلاوه همپوشانی زیادی را در ژن های تحت تأثیر فعالیت بدنی و ژن هایی که تحت تأثیر بیماری هایی مانند آلزایمر و پارکینسون قرار دارند، نشان داد. این یک شرح احتمالی برای وجود مزایای محافظتی ورزش در برابر این نوع بیماری ها ارائه می دهد.

فاکس می گوید: ما با نتایج خود، می خواهیم انگیزه بیشتری برای فعال تر شدن از نظر بدنی ایجاد کنیم. فعالیت بدنی حتی به میزان میانه می تواند یاری نماینده باشد. بنابراین، این تنها یک کوشش کوچک با تأثیری بزرگ است.

این تحقیق در مجله Neurology منتشر شده است.